Uztaro 19 (1996)
Schengen-eko Europa Berria: Asilatu- eta errefuxiatu-estatutuaren eskatzaileen egoera
- Egilea(k):
- Igone Urtizberea Sein
- Jakintza-arloa:
- Zuzenbidea
- Orrialdeak:
- 65-76
Deskargatu
Laburpena:
1995eko martxoaren 26an Schengeneko akordioa indarrean sartu zen. Honek, Europan ezartzen ari diren zenbait politika zalantzan jartzera eramaten gaitu, hau da, asilatu eta atzerritarrentzat ezartzen ari diren politikak hain zuzen ere. Era honetan, Europa, lege murriztaileen erabileraren bidez, hirugarren mundutik datorren emigrazio masiboaren arazoari erantzun bat emateko, gaztelu edo gotorleku bilakatu zaigu, kanpoan daudenei sarrera eragozten dielarik. Honela, giza eskubideak alde batera uzten dituzten lege eta hitzarmenak sortzen ari dira. Era berean, lege hauek era berean nazioarteko hitzarmenek betearazten dizkigun betebehar minimoak urratzen dituzte, adibide gisa Schengeneko akordioak aipatu ditzakegularik: Ginebrako akordioak ezarritako zenbait xedapen urratzen ditu. Zer egin dezakegu honen aurrean? Gure ustez, lehenengo urratsa, egoera jakitera ematera litzateke.
Bestetik, Europak mugak istearen bidea aukeratu du, adibidez hirugarren mundutik datorrenari bisatuaren ukanbeharra ezarriz. Bide honetatik hurrengo galdera plantea dezakegu: medio errepresiboak al dira giza sustrai bat duen egoera honi irtenbidea emateko biderik egokiena?
Â
In 26 march 1995 the Schengen agreement entried into force. This event make us doubt about the current policy on emigrants and asylum seekers. In this matter, Europe has answered to the increasing inmigration movements with a restrictive legislation, becoming a fortress which obstructs the possible entry of aliens.
On the one hand, the acts and agreements taken are not respectful to human rights: for example, some contents of Schengen\'s agreement do not respect Geneva\'s agreement. The first step for changing this situation would involve making everybody concious about the situation.
On the other hand, Europe has decided to close its borders with a repressive answer. For example, the decision of demanding a visa to everybody who comes from the other side of the european borders, make us ask ourselves if the repressive way is the proper one to solve a problem which has an obvious human root.