Uztaro

Euskaldunon Egunkaria bortizki itxi zutenean eta bere kudeatzaile nagusiak kartzelaratu eta torturatu, mundu guztiak salatu zuen epaile espainiarraren jokabide ausarta. Guztion puntu sentikorrenean jo izan balute bezalako erantzuna eman zitzaion euskarazko egunkari nazionalaren itxierari. Baina hasierako giroa ez zen hain bateratua izan. Beraz, artikulu honetan, Euskaldunon Egunkaria zenaren jaiotze-prozesuko gorabeherak eta nekeak kontatzen dira, haurdunaldi luzea bezain gatazkatsua izan baitziren sortzeko unea eta ondoko urteak. Lehenaldiko kontuek gertatu berriak izan diren gertakariak hobeto ulertzeko balioko digutelakoan idatzi dira lerro hauek, eta nondik gatozen ondo konpreni dezagun nora goazen ez ahazteko. Bide batez, itxaropenez beteta agurtzen du autoreak Berria egunkaria, haren oinordeko zuzena delakoan hasierako arnasa eta eragiteko hauspoa osorik gordetzen dituen neurrian, eta, modu berezi-berezian gogoratzen ditu hura posible egin duten lagunak.

 

Everybody condemned the brave behaviour or the Spanish judge when in a so violent way he jailed and tortured its managers. People react to this closing of the national newspaper in Basque as if they had touched their most sensitive point. Anyway the initial atmosphere was not that united, and, this article explains the beginings of Euskaldunon Egunkaria, with a long and conflictive pregnancy, in order to a better understanding of the most recent reactions, to understand where we came from and not to forget where we go. At the same time, the author greets with hope the new paper Berria, the direct heir of Euskaldunon Egunkaria, the one that will keep both its first breathe and its promoter bellows, and in a very special way all the people who made possible its existence.